De bomen
nimmer kan ik poezie
schrijven
welke het aangezicht
van bomen
zal evenaren
een boom wiens
hongerige
mond
drukkende is
tegen het aardse
vloeiend glijdende borst
hij oogt goddelijk
in stijl de gehele dag
zijn armen liftend
hemelhoog
om te bidden
het vermogen om
in de zomer
een nest roodborstjes
te dragen
in haar haar
op wiens boezem de
sneeuw lag
te rusten
samenlevende
met de regen
gedichten worden
geschreven door een
idioot als ik
maar alleen
een hogere
macht
kan bomen maken
Marousia met liefs
Elenore De Groote: | Donderdag, april 10, 2008 14:57 |
Mooi geschreven, idealiste zou ik je eerder noemen ;) Liefs, Elenore xxx | |
lommert: | Woensdag, april 02, 2008 21:37 |
o zeker mooi en aangrijpend voor mij..ben bezig met hout...en daar schreef ik vandaag over..hoe toepasselijk je woorden...vooral de laatste zin liefs van mij kuss willem;) |
|
secrets: | Woensdag, april 02, 2008 09:15 |
waw.. Echt mooi geschreven.. liefs, secrets |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 01, 2008 23:44 |
tjonge...Marousia wat een prachtig geheel weer klasse gr.janny |
|
Free@Bird: | Dinsdag, april 01, 2008 22:23 |
Erg mooi beschreven marousia en als jij een idioot bent wil ik het ook zijn :D liefs, kerima |
|
Artifex: | Dinsdag, april 01, 2008 21:52 |
Zo idioot ben jij niet ;) Prachtig beschouwend geschreven. Liefs, Artifex. |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 01 april 2008 | ||
Thema's: |