Deel 7:
Onder het avondeten hadden we elkaar weinig te zeggen. Er was veel gebeurd die dag, te veel. Ik was vervuld door woede, angst, verdriet en schuld. Ik nam het mezelf kwalijk dat ik Kristel er bij had betrokken, dit had haar immers bespaard kunnen zijn gebleven. Maar het was gebeurd. Na het eten zochten we direct ons bed op en vielen in een diepe slaap. Midden in de nacht werd ik wakker; de deur van mijn slaapkamer ging langzaam open. Voorzichtig zag ik Kristel om het hoekje kijken. Direct wakker, ging recht op zitten en staarde haar aan. In haar handen hield ze een kussen vast, verlegen staarde ze naar de grond en vervolgens naar mij. ‘Zou ik…, mag ik vanavond bij jouw slapen?’. Ik knikte en zag dat er een glimlach verscheen op het gezicht van Kristel. Uitnodigend hield ik mijn deken omhoog en wachtte tot Kristel goed lag. Vervolgens dekte ik haar toe en ging weer liggen. Ik voelde hoe ze tegen me aan kwam liggen en hoe ze begon te fluisteren. ‘Het was wel eng hè? Ik bedoel die zak’. ‘Ja’. Zei ik zachtjes. ‘Ja, dat was eng’. Kristel bewoog en keek vervolgens mij aan. ‘Als jij geweten zou hebben dat het Eefje was, zou je haar dan meteen hebben opgegraven?’. Ik slikte even; ‘Ja, ik denk het wel. Tenminste, als die mannen weg waren, wel ja’. Voorzichtig streelde ik haar over haar rug. Kristel geeuwde, ging dichter tegen me aan liggen en viel in slaap. Ik glimlachte even in mezelf en viel vervolgens ook in slaap.
De volgende ochtend werden we al vroeg wakker gemaakt door de bel. Enkel gehuld in een T-shirt en een boxer, rende ik de trap af en rukte met wat kracht de deur open. Geschrokken smeet ik hem weer dicht; toen het tot me door drong dat de pers voor de deur stond. Ik draaide me om, toen ik Kristel naar beneden hoorde komen. Ook zij was enkel gehuld in haar nachtkleding. Slaperig staarde ze me aan; ‘Wat is er aan de hand, Jochem?’ ‘Buiten staat de pers’. ‘Wat? De pers. Hoe dat zo?’. Langzaam haalde ik mijn schouders op, vergrendelde de deur nog een keer extra en nam Kristel mee naar boven. Ieder vertrok naar zijn eigen kamer en kleedde zich om. Niet veel later zaten we binnen in het donker aan tafel met een kop koffie. Kristel keek me vragend aan; ‘En nu?’ ‘Ik denk dat we maar eerst moeten uitzoeken wat ze willen. Zal ik het woord doen?’. Kristel knikte, langzaam stond ik op en haalde de sloten van de deur. Toen ik eenmaal de deur geopend had, werd ik bestookt door vragen. Het was gewoon weg een zooitje. Mensen drongen zich naar voren. Net toen ik op het punt stond om de pers te woord te staan, zag ik een bekend persoon er aan komen. Lies haastte zich met twee collega’s naar de deur. Direct liet ik ze binnen en vergrendelde de deur weer. Toen ik de woonkamer in liep, zag ik dat ze van Kristel al een kop koffie hadden gehad.
Lies zuchtte en wachtte met praten tot dat ik ook zat. ‘Ik zie dat de pers al weet waar je woont. Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen jongen; je zult hier een tijdje weg moeten’. Vervolgens richtte ze haar blik naar Kristel; ‘En voor u veiligheid u ook, juffrouw’. Kristel en ik knikten allen maar. Na een slok van mijn koffie te hebben genomen, staarde ik Lies aan. ‘Hoe kan het eigenlijk, dat de pers er van af weet?’. Lies haalde haar schouders op; ‘Tja, jongen. Daar zijn zo veel manieren voor. Maar de voornaamste is, is dat jullie vriendin van hoge komaf is. Ik denk dat de ouders het naar buiten hebben gebracht en jouw naam hebben genoemd’. Teder pakte ze mijn hand vast; ‘Maar maak je, je maar geen zorgen, jongen. De pers is gewoon uit op kijkcijfers. Natuurlijk willen ze ook jouw verhaal horen, maar zoals ik net al zei, kijkcijfers’. Ik knikte en keek naar Kristel die een slok nam van haar koffie. Vervolgens keek ik Lies weer aan; ‘Maar waar moeten we dan naar toe? Hoe zit het met onze school? Vrienden en familie?’. Lies zuchtte; ‘Daar heb ik allemaal over nagedacht en het beste is gewoon, dat jullie bij mij logeren’. Kristel en ik knikten, stonden op en verdwenen naar boven om onze spullen te pakken.
Word vervolgd.
Cora (ZIJ): | Maandag, maart 31, 2008 16:01 |
Ik wil zo n dyslexiepen, dan scande ik de hele tekst en las ik het op mijn gemak op de wc :D | |
Oorlam: | Maandag, maart 31, 2008 15:51 |
en waar gaat dit henen, vraag je je dan af!:D | |
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 31 maart 2008 | ||
Thema's: |