Ik hou van je,
is dat zo moeilijk te begrijpen?
Waarom kan je de tranen in mijn ogen nou niet zien?
Waarom moet dit zo gaan?
Ik hou van je!
Waarom ben je niet bij me als ik je verdien?
Zie ik je nog wel sterven,
als we hoogbejaard op onze bank zitten?
Zal ik je zelfs ooit wel vast kunnen houden?
Waarom kan ik je niet zoenen,
waarom niet eens beminnen.
Ik kan me nu niet meer van de pijn weerhouden.
Niels, ik kan niet zonder je leven.
Ik weet dat onze werelden zo verschillend zijn.
Maar jij stal als enige mijn hart zoals jij dat deed.
Ik ben een jong meisje,
met de wereld voor mijn voeten.
Maar mijn wereld is zonder jou niet eens compleet.
Ik loop alleen door sneeuwlandschappen,
ik zie elke avond dezelfde zon ondergaan.
Op msn zit ik niet meer als jij er niet bent,
jij bent het voor me.
Ik hou van je!
Ik heb nog nooit zo iemand als jij gekend.
Ik ben alleen in een enorme wereld,
met mensen die jij en ik niet kennen.
Niemand behalve jij kan mij de juiste liefde geven,
ik mis je zo verschrikkelijk!
Jij bent het voor me.
Zonder jou kan ik niet eens meer leven.
Niels, zoveel heb ik nog nooit van iemand gehouden,
en ik weet ook dat dit niet kan.
Maar ik weet nu als enige veertienjarige,
de ware betekenis van "houden van".
*Ik hou van je Niels, en ik hoop je ooit nog te zien!*