Stanislaus Jaworski: | Dinsdag, maart 25, 2008 09:14 |
Mijn gedicht gaat over vriendschap en elkaar de ruimte geven om een eigen weg te vinden en zichzelf te zijn en dat het niet meevalt in oorlogstijd. | |
sunset: | Maandag, maart 24, 2008 13:09 |
ook hier lees ik je graag (maar dat wist je al). Toch deze opmerking: de meeste soldaten in Afghanistan van vreemde origine zijn beroepssoldaten die er voor kozen om het doden te leren en eventueel te praktiseren. Met hen heb ik niet de minste medelijden (ondanks dat ik heel vreedzaan en zachtaardig ben). Want ondanks de benaming ''Vredesmissie'' wordt er van alles gedaan behalve ... Juist ja, vrede wordt er niet gebracht. Groetjes en een vredige tweede Paasdag, sunset |
|
elze: | Maandag, maart 24, 2008 10:12 |
machtig dit laifs elze |
|
Windwhisper: | Maandag, maart 24, 2008 09:10 |
ja het kan nog wat warmte geven...die afscheidskus Lieve groet Cobie mooi dit gedicht |
|
Auteur: Stanislaus Jaworski | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 24 maart 2008 | ||
Thema's: |