Wanneer de bladeren vallen
En meegevoerd worden door de wind
Zullen zij weer teder rusten
In de warme handen van het kind
De bladeren, die vorig jaar
zo mooi, zo jong, zo groen waren
Vallen alsof ze nooit meer voorstelden
Dan simpele handgebaren
Ze versnipperen, vallen gelijk uiteen
Bij zijn warme handen; een rijk hart
En het kind beseft nu meer dan ooit:
Een nieuwe herfst is weer gestart