Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Tot ik er niet meer ben...
Tranen schuilen in mijn ooghoeken
Zoeken hun weg naar buiten
Maar ik dwing ze te stoppen
Te wachten tot ik alleen ben
In mijn kamertje
Een mes maakt rode krassen op mijn polsen
Die witter worden en weer langzaam wegtrekken
Het doet me niets
En dat maakt me boos
Ik wil snijden tot ik niet meer verder kan
Tot bloed uit mijn aderen vloeit als een waterval
Laat me even niet meer voelen dat ik me zo klote voel
Tot ik er niet meer ben...
Reacties op dit gedicht
*LoveLess* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
*LoveLess*
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
19 maart 2008
Thema's:
[Teleurstelling]
[Zelfmoord]
[IK]