Mijn man heeft weer een strijd te strijden
en dat doet hem weer zoveel verdriet.
Om hem in korte tijd weer zo te zien lijden,
dat kan ik haast niet.
Hij heeft al zoveel op zijn bord gekregen,
zijn kruis was soms al veels te zwaar.
Komt ooit de zon na deze regen,
wanneer is het nu eens klaar?
Het: "ik worstel en kom boven",
dat verdient hij niet,
Ik kan hem enkel beloven,
het gaat weer over,ook dit verdriet.
Het doet zo`n pijn zijn tranen op een behuild gezicht,
ik kan hem slechts troosten,
maar of dat zijn pijn verlicht?
Liefste,ik hou je hart in mijn hand,
en koester het met zorg en warmte.
Wij hebben samen zo`n innige band,
hopenlijk geeft mijn liefde je veiligheid en kalmte.
Jouw pijn is ook de mijne,
Jouw tranen voel ik ook,
Je onmacht maakt ook mij onrustig,
ook in mij huist het kwade spook.
Maar lief,de dag zal snel weer komen,
dat ook dit weer weg zal zijn.
Dan zijn het nog slechts kleine boze dromen,
en onze liefde zal nog sterker zijn.
Ik hou van je.