Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
kronkelpad
ik sta op mijn tenen
als over een balk
waar ik elk moment vanaf
kan vallen
maar ik sta op een pad
die vol met gaten zit
troosteloos is het landschap
om mij heen
wat achter mij ligt is bekend
wat voor mij ligt nog onbekend
ik doe mijn ogen dicht
om niets te zien
maar ooit zal ik ze moeten openen
om niet te vallen
eens zal ik de waarheid
moeten erkennen
later zal ik weer verder moeten gaan
over dit kronkelpad
dan zal ik de gaten opvullen
en de planten weer laten bloeien
zodat ik zonder angst
kan kijken
naar mijn landschap en
mijn kronkelpad
Reacties op dit gedicht
pia ^^ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
xavion
:
Vrijdag, maart 21, 2008 20:47
Lente is in aantocht ;)
xavion
:
Vrijdag, maart 21, 2008 20:47
:)
Ylaide
:
Dinsdag, maart 18, 2008 16:59
gevoelig.. heel mooi gedaan:)
Over dit gedicht
Auteur:
pia ^^
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
17 maart 2008
Thema's:
[IK]
[Leven]
[Toekomst]