Hans Winter: | Maandag, maart 10, 2008 22:17 |
dichten en schilderen en dergelijke zijn talen om uit te spreken wat je redelijk niet lukt. je bent aardig ervaren... |
|
Hans Winter: | Maandag, maart 10, 2008 22:16 |
dag die dood begint, die niets te winnen biedt, deze dag om weg te wensen, ieder zwijgt, tot graf geneigd, dag van sterven, dag van sterken, dag van raak me niet aan, nee liever niet, of toch, nou ja, dag van twijfel, dag van weifelende zorg, dag van horen weet je nog, dag geborgen, dag van doortocht. hans |
|
Marousia: | Maandag, maart 10, 2008 20:28 |
Je verdriet tonen en voelen is een goede zaak, laat het komen en geef je eraan over. Liefs van Marousia | |
lommert: | Maandag, maart 10, 2008 17:16 |
verdriet is niet te meten...en zo verschillend in verwerken...ieder op zijn / haar wijze..liefs van mij he;) willem |
|
moongirl1982: | Maandag, maart 10, 2008 16:50 |
verdriet mag je tonen.het is toch ingrijpen.sterkte, groet moongirl1982 |
|
Cora (ZIJ): | Maandag, maart 10, 2008 16:11 |
Ooit komt het verdriet er toch uit, je kunt er niet voor blijven weglopen :) | |
lexx: | Maandag, maart 10, 2008 16:09 |
verdriet zal uiteindelijk veranderen in goeie herinneringen :) gemis blijft wel; kussie. | |
honingbijtje: | Maandag, maart 10, 2008 14:48 |
Het voelt als verraad om gewoon verder te leven. Toen mijn zus overleed wilde ik niet meer lachen, dat mocht niet van mezelf, verschool me in mijn muziek en was vooral boos. Toch was zij mijn belijdenis, ik wist dat ze een kind van God was en dat ze het nu oneindig goed had. Toen ik dat ontdekte was ik vooral boos op me zelf, boos omdat ik haar naar mijn idee dit geluk niet gunde. Dat was de omkeer. Het gemis werd er niet minder om, maar ik kreeg er wel vrede mee en zie uit naar straks. |
|
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 14:11 |
beter dan hier? ( o ja in de hemel zou bier zijn:) | |
vat: | Maandag, maart 10, 2008 13:41 |
ja en bij mij heeft het nu wel een plekje, ik kan er alleen niet mee omgaan dat dat logischerwijs bij andere niet zo is liefs |
|
Windwhisper: | Maandag, maart 10, 2008 13:37 |
het zal een plekje moeten krijgen lieve groet Cobie dat moet de tijd het geven |
|
vat: | Maandag, maart 10, 2008 13:20 |
ook dat :) en algebra ofzo |
|
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 13:20 |
ja precies, en veel dichten ook natuurlijk! | |
vat: | Maandag, maart 10, 2008 13:19 |
was ik al bang voor wachten tot het morgen is helpt vast |
|
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 13:18 |
als ik dat wist was ik geen klerk geworden | |
vat: | Maandag, maart 10, 2008 13:17 |
ja, ik weet het hoe kom je eruit? |
|
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 13:15 |
hmm ja zo beland je in een vicieuze gevoelscirkel van pijn naar schuld van schuld naar pijn hmm | |
vat: | Maandag, maart 10, 2008 13:03 |
in de wereld is schuldgevoel omdat je niet thuis bent. Misschien doet dat nog wel meer pijn. liefs |
|
Oorlam: | Maandag, maart 10, 2008 13:00 |
in de wijde wereld is de pijn vaak minder hels! | |
vat: | Maandag, maart 10, 2008 12:38 |
dankjewel, het komt wel goed, al zou ik best wel willen weten hoe ik goed doe | |
mereltje: | Maandag, maart 10, 2008 12:34 |
zo stilmakend ,heel veel sterkte | |
Auteur: vat | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 maart 2008 | ||
Thema's: |