Nabij
Je schetst het beeld
de zee, jouw rust
het zand jouw spoor
in stilte
oneindig ver
de horizon
een ruis komt neer
waar stilte slechts
de warmte kleurt
bij ondergaande zon
De aarde brand
gouden stralen
hemels dicht nabij
De kleine Vos: | Donderdag, maart 06, 2008 14:56 |
Met bewondering gelezen liefs sonja | |
kerima ellouise: | Dinsdag, maart 04, 2008 22:35 |
het beeld nabij draagt vertesporen, als stilte zachtmoedig de afdrukken vult met rust in bewegende armen naar de horizon... ergggggggg mooi gedicht Arie! liefs kerima ellouise en dank voor je wondermooie reactie! |
|
lommert: | Dinsdag, maart 04, 2008 22:04 |
hier is genieten ..dit is mooi...dank je stevige groet willem |
|
Marousia: | Dinsdag, maart 04, 2008 21:55 |
Ik heb mij mee laten voeren in jouw woorden en zag prachtige beelden. Heel mooi dit gedicht. Liefs van Marousia | |
Quicksilver: | Dinsdag, maart 04, 2008 20:38 |
Wondermooi geschreven.. Liefs van mij..Dicky Kuzzz |
|
Will Hanssen: | Dinsdag, maart 04, 2008 19:49 |
Wat een prachtig, beeldend geschreven gedicht! Liefs, Will |
|
japonica: | Dinsdag, maart 04, 2008 18:45 |
Mooie tegenstellingen tref ik hier. "oneindig ver" "dicht nabij". De rust spreekt zijn taal. Liefs Jap |
|
remie: | Dinsdag, maart 04, 2008 17:35 |
soms duik ik heel diep in je schrijven zo mooi is het...liefs remie | |
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 maart 2008 | ||
Thema's: |