Ze lag bij mij
net als het land
waar we de herfst haalden
en maakten wat er was
Geen schemer vulde de avond
of het wandelen langs de zee
waar we de dag ophaalden
door kindergelach
Alles werd anders
het pad langs de strandtentjes
een onvertogen woord
we wisten meer
Dan zij die uren praatte met elkaar
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 03 maart 2008 | ||
Thema's: |