gescheiden ouders
Waarom heb ik de laatste tijd zoveel verdriet,
Waarom wil ik niet dat iemand mij zo ziet.
Waarom gaan jullie uit elkaar,
Waarom geen zand erover en klaar.
Waarom is er bij jullie niet meer die liefde en romantiek,
Van al onze ruzies en meningsverschillen word ik zo ziek.
Wat is de reden dat jullie gaan scheiden,
En waarom moeten wij daar zo onder leiden.
Waarom zijn jullie samen niet gelukkig en blij,
Waarom leggen jullie de problemen niet gewoon bij.
Niemand word hier beter van,
Is dit echt de enige manier waarop het kan.
Jullie wonen straks niet meer in het zelfde huis,
Waar is dan ons thuis.
Vele vragen laat ik onbeantwoord,
Mijn leven is door dit probleem echt verstoord.
Waarom gaan jullie niet samen door,
Waarom krijg ik op al mijn vragen geen gehoor.
Het is voor mij nu nog zo wennen,
Het liefst zou ik bij deze problemen weg willen rennen.
Ik kan er maar moeilijk over praten,
Daarom lijkt het mij beter het hier maar bij te laten.
Waarom wil ik niet dat iemand mij zo ziet.
Waarom gaan jullie uit elkaar,
Waarom geen zand erover en klaar.
Waarom is er bij jullie niet meer die liefde en romantiek,
Van al onze ruzies en meningsverschillen word ik zo ziek.
Wat is de reden dat jullie gaan scheiden,
En waarom moeten wij daar zo onder leiden.
Waarom zijn jullie samen niet gelukkig en blij,
Waarom leggen jullie de problemen niet gewoon bij.
Niemand word hier beter van,
Is dit echt de enige manier waarop het kan.
Jullie wonen straks niet meer in het zelfde huis,
Waar is dan ons thuis.
Vele vragen laat ik onbeantwoord,
Mijn leven is door dit probleem echt verstoord.
Waarom gaan jullie niet samen door,
Waarom krijg ik op al mijn vragen geen gehoor.
Het is voor mij nu nog zo wennen,
Het liefst zou ik bij deze problemen weg willen rennen.
Ik kan er maar moeilijk over praten,
Daarom lijkt het mij beter het hier maar bij te laten.
Reacties op dit gedicht
| Anootje ...: | Maandag, juni 14, 2010 06:46 |
| héél mooi geschreven dit ... Spijtig dat je ouders gescheiden zijn ... Groetjes |
|
| sensi: | Vrijdag, februari 29, 2008 21:22 |
| Moh Joehoentje toch. Als ik dit zo lees, gaat mijn hart zo naar je uit. Elke ouder wil zijn/haar kind dit leed besparen. Maar tja, als de liefde op is - om welke reden dan ook - valt er niets aan te veranderen. Ze zullen heus wel hun uiterste best hebben gedaan. Jouw thuis is daar waar je liefde krijgt.. bij je ouders allebei.. Knuffeltje! |
|
| honingbijtje: | Vrijdag, februari 29, 2008 13:08 |
| Och lieve, scheiden doe je echt niet zomaar, daar gaat heel veel aan vooraf en tot het laatste toe is de zorg om de kinderen en wat het met hen doet juist dat wat je de stap doet uitstellen tot er geen zand meer is om te bedekken. Laat in ieder geval je ouders weten hoe jij je eronder voelt. liefs en veel sterkte honingbijtje |
|
| vat: | Vrijdag, februari 29, 2008 12:50 |
| Weten ze dat jij hier zo mee worstelt? succes en liefs |
|
| sunset: | Vrijdag, februari 29, 2008 12:47 |
| Tja, soms is de liefde van en tussen twee mensen gewoon op. Maar niet de liefde op zich zelf. Want die IS. Dus ook het door beiden houden van jou. Voelbaar verward droef. Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Joehoentje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||