Zeg ik tegen de leiding
Wat er vroeger thuis mis ging
Maar nee geen vertrouwen
Maar wantrouwen
Als het waar is wat je zegt
Is het het beste als je het bij Altrecht neerlegd
Nu zit ik op mijn kamer boven
En heb niet het idee dat ze me geloven
Het lijkt wel alsof ze het niet willen horen
Alsof ze zich eraan storen
Ze wijken van het onderwerp af
En dat voelt als een straf
Ik word weer niet serieus genomen
Iets waar je in de jeugdzorg alleen maar van kan dromen
Vanaf nu houd ik zeer zeker m'n mond wel dicht
En verschijnt er weer een lach op m'n gezicht
Waarom nog de waarheid vertellen
Of voor hulp bellen
Niemand op een paar na gelooft mij nog
Zo is het toch>?
Alles mislukt
M'n verleden naar schteren gedrukt
Er zijn maar een paar mensen waar ik bij terecht kan
Dus doe ik dat dan
Bij hun kan ik m'm verhaal kwijt
En krijg ik later geen spijt
Hun staan altijd voor mij klaar
En bij hun voel ik me niet raar