bloed aan de
steen die ik raapte
ze rotste aan
verkeerde kant
heb haar herinnering
nog altijd in mijn hand
ze liep langs wegen
die gevrijwaard leken
daar bleven mensen
komen die geloofden
in het wit gewaad en macht
van kabbala’s dromen
zag de aanslag
op het steen
jouw bloed in herwaarderen
ook zij beleefden hun bestaan
waarom neemt een medemens
op dat ultiem moment hun leven
wil melker
26/02/2008
sunset: | Dinsdag, februari 26, 2008 11:59 |
Omdat wij nog altijd dom zijn wil. En niet begrijpen dat er geen enkele Goddelijkheid van wraak en / of tiranie bestaat maar enkel van liefde. En omdat wij nog steeds niet die liefde onvoorwaardelijk durven kunnen willen geven. Daarom! Ach, vergeef mij mijn daggevoel. Ik heb gewoon emotionele pijn. Groetjes en mijn warme vriendschappelijke genegenheid, sunset (Ingo) |
|
dichterbij: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:50 |
het wit de kleur van vrede. mooie poezie lieve groet |
|
Hilly N: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:39 |
Ik las het weer graag Wil. Groet en mooie dag. Hilly |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 februari 2008 | ||
Thema's: |