Ik ben gevallen,
heel erg diep.
In een kuil,
zomaar toen ik liep.
Ik probeer om hoog te kruipen,
maar wat ik doe, het lukt niet.
De kuil is ó zo diep,
maar plots is daar iemand die me ziet.
Ik probeer omhoog te klimmen,
en zij steekt haar arm al uit.
Ik probeer het echt,
en ik hoor ineens geluid.
Het geluid van een stem,
het lukt je wel meid.
Ik kreeg voor even positieve gedachtens,
en raakte de negatieve kwijt.
Ik gebruikte al mijn krachten,
om te komen aan de top.
Was bijna bij jou uitgereikte hand,
maar ineens hield het op.
Mijn hand gleed weg,
en viel weer terug.
Terug naar beneden,
in één klap en heel vlug.
Ik weet nu zeker,
ik kom hier niet meer vandaan.
Met hulp of zonder,
mijn positieve gevoelens al zijn gegaan..
..ik voel namelijk alleen verdriet.