vandaag ging alles mis.
ik weet niet wat ik voel.
ik weet niet meer wat fout is.
ik schold je uit.
mepte om me heen.
alles gezien waarbij ik liever mn ogen sluit.
ik heb je gekwetst.
al geef je het niet toe.
ik zag wel... bij jou heb ik het echt verpest.
het spijt me... al klinkt het simpel en slecht.
ik geef om je.
elke dag en dat meen ik echt!
soms zeg je... ik zie dat het niet goed gaat.
het is dan al zo negatief in mijn hoofd.
voor hulp is het dan te laat.
ik probeerde je dat vandaag te laten merken.
maar jij reageerde geschokken.
en wou meteen aan mijn gedrag gaan werken.
terwijl ik alleen probeer te zeggen...
het gaat gewoon niet goed met me.
het ligt niet aan jou... ik had niet beter kunnen treffen.
ik voel me gewoon zo ongelooflijk sjit.
het is te moeilijk om te verwoorden.
maar het is wel wat er achter dat vertrouwde lachje zit.
nu weet je wat er achter me schuild.
en begrijp je hopenlijk.
dat dat vrolijke meisje... het niet meer kon verbergen...
als ze daar zo zachtjes huild.
het spijt me voor deze klote dag.
voor alle onduidelijkheden en leugens.
maar ondanks dat alles, moet je niet vergeten dat ik je mag!