× Het tweede meisje ×
Een meisje,
Bruin haar, bruine ogen
Ik sta tegeover haar
en ze praat tegen me;
ik zie haar lippen bewegen
alleen komt er geen geluid uit
Ze is uitgesproken
en wacht totdat ik een reactie geef
Verward kijkt ze me aan,
als ik haar aan zit te staren
Ze begint wat geïrriteert te kijken,
want ze begrijpt natuurlijk niet,
dat ik geen woord heb gehoord
Ze is het zat
en wacht niet langer op antwoord
Ongeduldig staart ze me nog één keer aan
Ik probeer haar duidelijk te maken,
dat ik haar niet heb verstaan
Alsof ik helemaal getikt ben,
keert ze me de rug toe
Ik probeer haar nog te roepen,
want ik wil niet dat ze weggaat
Ver in de verte,
zie ik nog haar glanzende haar
Ze voelt zich waarschijnlijk onbegrepen,
mij vond ze arrogant,
want ik was degene, die geen antwoord had gegeven
Geen antwoord, op haar niet-gehoorde-verhaal..
×Zo voelt het om geen antwoord te kunnen vinden, in de tweede persoon die in mij zit×