u sprak.
en plots stopte de klok met zijn zachte getik en
gaf het zich over aan de kracht van uw woorden;
zelfs het licht zweeg en ik staarde kilometers lang
naar het donkere gat rond mijn gedachten.
Niets dan leegte liet u over van mijn voorveld
dat eerder mooi bewogen was. U nam alles en
gaf mij liters water dat ik niet houden kon terug.
Reacties op dit gedicht
| ~White.Rose~: | Maandag, juli 07, 2008 22:37 |
| Ik hoop dat je ooit weer contact met me opneemt.. | |
| zonnetje*: | Zaterdag, februari 16, 2008 19:33 |
| mooi geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||