ik betrad de kerk
toen stilte me riep
uit het diepste van haar zijn
wijl ik danste in ogen
die het kruis lieten branden
vol angst en ongeloof
voor iedere gedachte
 
‘noem mij maar Jezus’
is wat ik dacht
tijdens iedere gezette stap
waar wonderen verder leken
dan de zon en de maan
in ieder getekend leven
 
nooit regeerde ze meer
dan die ene dag
toen haat en verderf
langs mijn intiemste plekken
omhoog klommen
in een wereld waar angst en bedrog
nog immer de scepter zwaaien
 
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
Gert vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


doetsi: Dinsdag, februari 19, 2008 11:53
Onmacht herkenbaar en zielepijn, het raakt me


CBR: Vrijdag, februari 15, 2008 14:47
Knap en sterk geschreven.
liefs cbr


Quicksilver: Donderdag, februari 14, 2008 22:32
Sterk en indringend mooi geschreven!
Dikke knuff..
Liefs van mij
Dicky


Marousia: Donderdag, februari 14, 2008 21:17
Ik er stil van. Prachtig mooi verwoord lieve Gert. Liefs van Marousia XX


Hilly N: Donderdag, februari 14, 2008 19:52
Ik val even stil Gert.

Lieve groet, Hilly


Klaes: Donderdag, februari 14, 2008 17:24
indringend mooi

groets/klaes


Janny Scheybeler de Jonge: Donderdag, februari 14, 2008 15:41
er zijn ook anderen
prachtig diepvoelend neergezet
gr.janny


De kleine Vos: Donderdag, februari 14, 2008 15:31
Wonderlijk gedicht het straalt angst en onbegrip uit Sonja


Fantasy: Donderdag, februari 14, 2008 13:46
zwijg...........,

Eh ja ik weet niet wat ik hier van moet zeggen; SUPER MOOI NEERGEZET! dan maar;).

Dikke knuffel
Fantasy


Ria -rimpeling-: Donderdag, februari 14, 2008 12:45
Dit heb je zeer mooi neergezet Gert!!

liefs Ria


c-s: Donderdag, februari 14, 2008 12:02
mooie gedichtje hor heb je nog meer !!


remie: Donderdag, februari 14, 2008 10:54
lieverd er is een andere wereld, jij moet hem kunnen zien...ik weet het je verdriet is nog steeds groter......kom leun even op mijn schouder, je foto s zijn onder weg...liefs remie


switi lobi: Donderdag, februari 14, 2008 10:39
Indringend zeker, maar ook... zou je graag even in je ogen kijken nu en je een aain over je bol geven.

Hele dikke kus, switi lobi


lommert: Donderdag, februari 14, 2008 10:28
een diep gevoel komt boven...sterk schrijven weer van je Gert..stevige groet van mij met een goede morgen


willem


vivika: Donderdag, februari 14, 2008 10:27
ja dit gaat diep...
heel mooi...
knuff


Silvi_atje: Donderdag, februari 14, 2008 10:14
een stilmakend gedicht

liefs silvia


roosjerood: Donderdag, februari 14, 2008 09:40
diepgaand ,stilmakend schrijven


Lily May Parker: Donderdag, februari 14, 2008 09:36
aandachtig gelezen, diep schrijven
kus
Lily May
xxxxxxx


Windwhisper: Donderdag, februari 14, 2008 09:09
stil wordend
Goede morgen gert
diep respect hier


Over dit gedicht
Auteur:  Gert Abbo 1Abbo 2
Gecontroleerd door:  
Gepubliceerd op:  14 februari 2008
Thema's: