Mijn verdriet om jouw.
Vroeger liepen wij nu samen over straat.
Dat kan ik nu alleen maar dromen.
Je bent weggegaan en hebt me laten stikken.
Waarom ging je weg?
Was het om iets wat ik zei?
Of wat ik deed?
Ik zou willen dat je het me zegt,
en dat ik dat kan terugdraaien.
Maar dat kan niet,
helaas niet.
Waarom vertel je het niet/
Je zei altijd dat super veel van me hield,
en nu laat je me stikken.
Mijn vriendinnen zeggen dat ik je moet vergeten.
Maar dat kan ik niet.
Ik bekijk foto's van toen we nog samen waren.
Dan wordt ik gelijk weer verdrietig,
en zit ik met die vraag waarom laat je me stikken?
Ik hoor je zo graag zeggen dat je van me houdt.
Maar dat doe je niet,
ik weet amper waar je bent.