Rust………..
Zij moeten er zijn perioden in ’t leven
dat even wat rust op ons daalt.
De voet van het gaspedaal wordt gehaald
naar innerlijk inzicht te streven.
Zo is er vakantie, zo vraagt lijdenstijd
de zin van het lijden te grijpen.
Gedachten die langzaam aan rijpen
hoe hemel en aarde elkaar zijn gewijd.
Wij willen niet lijden…toch gaat het steeds voort.
Wij wijten de Almacht hier boven
en kunnen het nauwelijks geloven
dat Hij van hier boven ons klagen niet hoort.
Maar dat Hij de vrijheid aan ons eens gegeven
niet schaadt …ons juist zo de keuze laat.
Wij zoeken het veelal toch in het kwaad
en Zijn almacht lijkt zo overdreven.
Maar Hij dook in ’t kwade ,Hij kwam in Zijn Zoon
en als spons zoog Hij al onze daden
op Hem , dat het recht ons niet schade
en ontvingen wij Zijn verzoeningsloon.
th.