en dat ...
godbetert er nog aan toe,
bij 'n onschuldige koffie en broodje,
in die bomvolle zaal,
met 'n hels geroezemoes,
zit jij,
pal tegenover mij,
te mekkeren
als een stomme geit
met al je tanden bloot !
't gezicht lachend opgeklaard
want je bent opgetogen en blij
tijdens de te schaarse momenten
dat we heel even tezamen zijn,
't strafste van dit verhaal,
niemand begrijpt die geheimtaal
hoe innig we sinds 's mensenheugenis
geheimzinnig verbonden zijn ...
alle geluiden verstommen naderhand
nu alleen je stem in tunnelvisie
weerklinkt temidden al het tumult
en je met blinkende ogen informeert,
' hoe is het nu met jou ? '
en je hebt gelijk,
nu is het wel wat laat
om je bij wijze van spreken,
de kleren van 't lijf te rukken,
of me de haren
uit 't hoofd te plukken,
want 'k begrijp drommels heel goed
wat je al sinds die eerst blik,
long time ago, wist,
't had met ons,
wie weet,
echt,
heel anders gekund,
'k voel mezelf inderdaad,
zoals elke keer
'k onder je ogen kom
'n dom, dom,
stom rund !
( 't verhaal van de geit en het rund :)