Kouwe klonten in je keel
ervaar je als te hete brokken.
Slechts ontkenning was je deel, groeide op met leren jokken.
Alles netjes en heel deeg'lijk
alles braaf zo als 't hoort
Keurig psalmen zitten zingen, voor die man met witte boord.
In't klamme zweet van kille nachten
lag je braaf op tijd in bed.
lag je steeds met angst te wachten op die schuifelende tred.
Daar begon het steeds weer mee.
Maakte niet uit wat je dee'
Stom en heimelijk gepriegel,
dat zo pijn deed in je kruis.
Stille fluister en gesmiegel, op een plek die heette thuis.
Alles zeggen in de biecht
Maar dan wil men dat je liegt.
Bidden tot de Heer de vader, maar dat was nu juist de dader
Alles biechten, maar dat niet en daar zat juist dat verdriet.
Je gaat er langzaam aan kapot, . . . hete brokken in je strot.
Alie Hoogenboezem-de Vries: | Vrijdag, februari 29, 2008 23:24 |
Hoezo....verleden vergeten en in het heden, gericht naar de toekomst leven? Als ik dit lees...dan is dat onmogelijk. Pfffffff |
|
Milou_meisje: | Vrijdag, februari 08, 2008 19:39 |
je mag me toevoegen om te praten.. milou_meisje@live.nl | |
De kleine Vos: | Donderdag, februari 07, 2008 17:20 |
Herkenbaar maar gelukkig is het van mij heellang geleden Knap hoe je het verwoord Liefs Sonja | |
Auteur: empty-hands | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 07 februari 2008 | ||
Thema's: |