Ja, allerliefste opa,
Wij hebben veel verdriet,
U hebt een plaatsje in ons hart gewonnen,
En dat plaatsje, vervang je niet.

Maar alle herinneringen,
Zullen wij dicht bij ons dragen,
We zullen dikwijls aan u denken.
En foto’s zullen niet vervagen.

God heeft u meegenomen,
Naar een plaats, zonder pijn en verdriet.
Uw lichaam is hier achtergebleven.
Maar uw ziel die is hier niet.

Allerliefste opa,
Kijkt u nu op ons neer?
Kunt u dan heel misschien,
Stiekem zwaaien voor een keer?

Want uw handen door mijn haar,
En uw armen om mij heen,
Dat is wat ik het meeste mis,
Ik voel me zo alleen.

Dikwijls opkijkend naar de hemel,
Dan komt uw stem weer terug.
Dan zie ik uw gezicht weer,
En voel ik uw handen op mijn rug.