Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Blijvend verdriet
heeft het leven nog wel zin
zonder jou om mij heen
wat helpen deze tranen nog
helemaal niets meer denk ik
vriendschap lijkt fijn te zijn
maar wat als je meer wilt
en dat zo ontzettend graag
wil niet alleen in de avond
maar ook in de nacht samen zijn
staar weer in de spiegel
mijn hoofd klopt door de tranen
samen zijn is iets wat niet meer kan
wat niet meer zal gaan gebeuren
zal dus gaan zingen springen en doen
om te schreeuwen om het te beseffen
het word nooit meer zoals toen
stom gedoe allemaal
moeilijk nog steeds
vergeten ben ik je niet
en waarom lukt dat niet
alles brengt teveel verdriet
Reacties op dit gedicht
Dreamlover vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
ndp
:
Donderdag, januari 17, 2008 23:17
vergeten is niet eeuwig,
komt wel weer terug,
alles gaat rond:D
kop op...
liefs, nino.
ndp
:
Donderdag, januari 17, 2008 22:48
word?
zwartkijker!
Liefs, nino.
Over dit gedicht
Auteur:
Dreamlover
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
17 januari 2008
Thema's:
[Liefdesverdriet]
[Wij]