Vier weken is het al over maar nog steeds doet het pijn
Het verlangen word groter om bij jou te kunnen zijn
Ik zou willen dat ik je dicht tegen me aan kon drukken
Want een leven zonder jou wil me maar niet lukken
Kon ik maar eeuwig dromen want daar ben je bij mij
En als ik dan wakker word besef ik weer, het is voorbij
Jou mooie ogen die zijn nu op iemand anders gericht
Het doet me zo’n pijn want ik ben voor jou al uit het zicht
Terwijl ik eenzaam en alleen thuis zit met gemis en verdriet
Ik zou zo graag willen dat je het nog een kans kon geven
Maar helaas heb jij mij al helemaal afgeschreven
Mijn hart is gebroken, hoe ik kom ik hier nog overheen?
Laat me alsjeblieft niet gaan, laat me niet alleen