Er is mijzelf zoveel bemoeien
zoals de stam er cirkels vormt
neem ik mijn zijn bij de hand
het groeien voor het oog verborgen
zorgen blijven, zoveel er zijn
wat te voelen ….waar het om gaat
verleden voorbij, toekomst onbekend
het heden laat zich fel kleuren
er is mijzelf zoveel bemoeien
wie kan zichzelf er dirigeren
ik voel geen maat van groeien
er is geen helder klaar
wat ik nu voor ogen zie
willem
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2008 | ||
Thema's: |