Ik ken een heel leuk jongetje,
Hij verschilt van iedereen.
Hij is de liefste van allemaal,
En daardoor doet iedereen gemeen.
Ik ben een heel leuk jongetje,
Ik ben wie ik wil zijn.
Maar door de gemene mensen,
Voel ik me zo klein.
Ik ken een heel leuk jongetje,
Hij voelt zich niet zo fijn.
Want door heel veel mensen,
Is hij bang zichzelf te zijn.
Ik ben een heel leuk jongetje,
Die in een hoek wordt gedreven.
Door mensen die niet willen,
Dat ik leef zoals ik wil leven.
wij zijn 2 leuke jongetjes,
Ze noemen ons depressief.
Omdat we ietsjes anders zijn,
En dat maakt ons negatief.
Maar wij hebben elkaar nog.
En dat is dus de kracht.
De kracht die ons laat leven,
De kracht van onze lach.
Dankzij dat leuke jongetje,
Die alleen bestaat voor mij.
Durf ik mezelf te zijn,
Dat maakt me vrij en blij.