Dwalend langs de wegen van het leven
Heb ik gevonden wat ik zocht
Eenzaamheid verbannen voor altijd
Heb alles gedaan wat mocht
Zoekend naar oneindigheid van dagen
Verlangend naar wat licht
Daar ergens in de verte
Is de horizon in zicht
Lopend langs de zijlijn van de afgrond
Kijken naar wat een diepte is
Gillend kijk ik naar beneden
En denk aan hoe ik je nog steeds mis
Verleidelijke blikken heb ik hier genoeg
Waar zullen ze eindigen vandaag
Zullen we veranderen
Dat is nog de vraag
Zoekend in het doolhof
Wat men leven heeft genoemd
Niet vrezen voor morgen
We zijn nog niet gedoemd
Arielle: | Dinsdag, oktober 20, 2009 22:49 |
Dat meisje dat je hier beschrijft ben ik precies..dolend..zoekend.. Heb mijn dromen moeten opgeven.. En als je niks mag,of zelfs niet mag kiezen..Waarheen moet je dan nog gaan?..afgenomen dromen..Ik weet niet hoe ik er ga komen..Zo noemt het gedicht ''afgenomen dromen''.Voel je vrij om er al dan niet op te reageren..Maar ik heb voel op me dit moment net hetzelfde ,dus ik kan wel meeleven..al ben ik onbekend..Voel je vrij om mijn gedicht te lezen.Zou het fijn vinden moest je reageren |
|