24 April is het 5 jaar geleden
dat jij het leven op moest geven.
Wat ging het snel.
Je wou nog graag verder leven.
Je wou nog zoveel geven.
Eerst riep je ik word 100
Maar je merkte dat het leven niet vanzelf ging.
Toen zei je al gauw ik word 80.
Maar helaas.
Een paar weken na je 49 verjaardag
Was het voorbij.
Die dag was voor iedereen onverwachts
Tja daar zat ik dan.
De halve dag zei ik toen
Het kan niet.
Toch was het zo.
Het is nu 5 jaar later
Ik mis je
Al durf ik het niet hardop te zeggen.
Het leven was mooier en minder pijnlijk geweest
Als jij er nog was.
Maar helaas.
Rust daar maar zacht
Op de plek waar je op andere mensen wacht.