En daar was het gevoel weer,
na 1 jaar deed mijn hart weer zeer.
Alweer de 4e keer,
gelukkig nooit meer.
Je had pijn, ik weet het,
he, mijn kleine pussycat?
Maar je was toch zo schattig en mooi,
en het is weer zoals eerst geworden; een zooi.
Wij hebben altidj de pech,
verdomme zeg!
Ik mis je echt te veel,
ik mis het gespeel.
Het balletje, de stok of het draad,
je was altijd al mijn maat.
Toch moet ik je nu uit mijn geheugen halen,
en ja, dat is écht balen.
Tuurlijk niet helemaal er uit,
ik zie het nog steeds voor me; jij en een spuit.
Ik zal bij deze afscheid van je nemen.
Het spijt me dat je er niet meer bent,
maar ik geniet nog van elk moment
dat ik bij je was,
zoals die keer, je lag op mijn matras.
Nou, doeg lieve kat,
denk alsjeblieft niet; ze waren mij zat.
We wisten verder niet wat we moesten doen,
maar dat was toen.
Billie, ik zal voor áltijd van je houden!
X