Zes handen
Ik wou dat ik zes sterke armen had
Zes armen en even zovele handen
Ik wens dat ik ze alle vol kracht bezat
Eén hand voor je zwakke ingewanden
Ik wou dat ik de andere vijf kon sturen
Eén reserveerde ik voor je zwakke rug
Ik zou je willen masseren, uren na uren
Soms lieflijk, ontspannend en soms stug
Met één hand kon ik reiken naar je hart
Verscheurd door dat onbekende verlangen
Door niet te bepalen leed en oneindige smart
Dat door zo veel kwelling wordt bevangen
Met twee handen omklemde ik zacht je hoofd
En legde het troostend aan mijn mannenborst
Ik gaf je alle steun die ik je ooit heb beloofd
Als ik maar de moed had, als ik maar dorst
Mijn laatste hand reikte ik uit naar Noor
En ik lonkte haar vol vertrouwen met je mee
Maar God stak er bij mij een stokje voor
Bij mijn geboorte gaf hij me er slechts twee
Douwe
remie: | Donderdag, januari 31, 2008 17:58 |
wat jammer dat er geen reakties staan, het is een goed gedicht....soms ben ik duizenpoot zelfs met twee handen...liefs remie | |
Auteur: Douwe | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2008 | ||
Thema's: |