Opgedragen aan allen die het moesten memaken
Alsof de aarde open brak
aan en roos gekeurde hemel
de dagen leken vrolijk
geluk lag te grijpen
de slag kwam als een schicht
hoop weg gebliksemd
donkerte dag en nacht
een alles omvattende onmacht
er blijft enkel de herinnering
jong gezin in wanhoop
verslagen door onmenselijk verdriet
geen warmte in het verschiet
nooit nog vrolijke dromen
toch zal het ooit nog komen
als het leed wat zwakker wordt
als verdriet berusting wordt
ela
Ria -rimpeling-: | Dinsdag, januari 08, 2008 13:41 |
Heel herkenbaar voor mij,mooi om te lezen! liefs Ria |
|
Quicksilver: | Dinsdag, januari 08, 2008 12:35 |
Zucht(((( lieverd Dank je!!! Meelevend en troostend mooi!! liefs van mij Dicky |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 08, 2008 11:55 |
mooi graag gelezen janny |
|
rovago: | Dinsdag, januari 08, 2008 10:24 |
Droevig, men kan er zich vragen bij stellen, waarom? Liefs. Roger |
|
Windwhisper: | Dinsdag, januari 08, 2008 00:42 |
heel troostend dit, ja het is ook een groot verdriet Lieve groet Cobie slaap lekker Ela |
|
erje: | Dinsdag, januari 08, 2008 00:41 |
het gaat helemaal de verkeerde kant op deze weken het is intriest eerst 4 kinderen dan 2 in hoorn en nu weer een kind verdronken waar moet dat heen, om radeloos van te worden groet Ronny |
|
switi lobi: | Dinsdag, januari 08, 2008 00:37 |
Dank je wel voor deze mooie woorden... meelevend en erg lief! Liefsliefs, switi lobi |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, januari 08, 2008 00:30 |
En wij vragen ons af, waarom? Waarom zoveel leed. Wat is de zin er van. We kunnen het niet bevatten. Prachtig en vol medeleven geschreven! Wens je welterusten. En nogmaals bedankt voor de lach. Peter. |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2008 | ||
Thema's: |