Elke keer wanneer je me aankeek,
Kreeg ik het gevoel dat het niet was zoals het leek.
Je wendde je blik af, liep weer door,
Je blik ijskoud, net alsof het vroor.
Ik nam er maar genoegen mee,
Ik wachtte op een fee.
Een fee die jou kon betoveren,
Zodat ik je kon veroveren.
Op msn was je altijd leuk en lief,
Achteraf gezien was ik zo naief.
Je vrienden wisten niet wie ik was,
Als ik tegen je praatte versnelde je je pas.
Na al die tijd kwam het in me op,
Jou spelletje was één grote mop.
Je schaamde je tegenover je vrienden,
Ze zeiden dat je wel beter kon verdienen.
Alleen omdat ik anders loop heb je over me gezwegen,
Het leek alsof ik een harde klap had gekregen.
Al die tijd zo leuk, stoer en lief op MSN,
Maar nu schatje, moet je weten dat ik 100% klaar met je ben.
Nu heb je spijt, van alles wat je hebt gedaan,
Nu wens je vurig dat je nooit had bestaan.
Ik weet het wel beter, ik hoef je niet meer,
En weet heel erg zeker: het doet jou nou zeer!