toont pijn en eindeloos verdriet.
Het gefluister spreekt de kilte aan
in de hoop dat hij me ziet.
Maar hij duikt onzichtbaar weg
en duwt me richting de kerk.
Staande op de heilige grond
zie ik mijn toekomstig grafzerk.
Het staat daar klaar voor mij,
ik struikel en val in stilte neer.
Stervend in mijn eenzaam graf
doet mijn hart te nimmer zeer.
Auteur: artemis | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2008 | ||
Thema's: |