28 december 2006
Een enorm stille dag
Waarop tranen de grond raakten
En geluidloos weerklonken..
Morgen een jaar later
Laat ik mijn hoofd opnieuw hangen
Woorden zal hij niet meer spreken
En toch herinner ik alles nog goed..
Ik weet dat hij trots op me neerkijkt
Want hij is en zal mijn ster aan de hemel blijven
Maar toch doet het zo een helse pijn
Om niet meer die begrijpende blik terug te vinden..
Ik mis die glimlach naast me,
Hij was een echte vechter en toch
Waarom is hij zo vroeg verdwenen in het niets..?
Niemand had het recht om hem van ons weg te nemen..
28 december 2006
Een enorm stille dag
Waarop tranen de grond raakten
En geluidloos weerklonken..
Niets kan hem nog terugbrengen
Toch wou ik dat ene ding nog kunnen zeggen
Maar daarvoor is het nu te laat
Ik hou van je m’n vava..
Altijd tracht ik me sterk te houden
Toch zie ik me opnieuw falen,
Want zelf kon ik het niet aan je te bezoeken
En nu wens ik dat de tijd teruggedraaid kon worden
Even kijk ik naar de hemel boven
Daar waar jij momenteel rust in vrede
Nooit zal ik je vergeten
Hoe ver je ook verwijderd bent
Altijd zal ik je onthouden diep in mijn hart…
Vanwege je kleindochter
Joke…
R.I.P. 28-12-2006