Ik neem je mee, mijn ogen in
droom je iedere nacht dichterbij
als ik achterom kijk zal ik voetstappen zien
dat weet ik, maar mijn blik is troebel door tranen
en voordat ik weer scherp kijken kan
zullen ze uitgevaagd zijn door de zachte wind
zoals stemmen verstommen en wegstervenstierf jij langzaam in mijn hart, mijn leven
brak open en bood zoveel meer
ik mis de eenzaamheid met jou
lommert: | Maandag, december 24, 2007 16:39 |
blij je weer te lezen...sterk schrijven, al is het droef... liefs willem |
|
Gonny: | Maandag, december 24, 2007 11:01 |
Goede morgen Mooi geschreven graag gelezen. Ook al is het een triest gedicht. Fijne dag Liefs Gonny Knuffkuss |
|
Rien de Heer: | Maandag, december 24, 2007 08:34 |
Gisteren dacht ik nog dat ik je al een tijdje miste, maar gelukkig ben je terug... Groetjes en fijne dagen, Rien. |
|
H.J.: | Maandag, december 24, 2007 02:27 |
ik mis de eenzaamheid met jou wat een heerlijke tranenpoƫzie. lees je graag renate. kus H.J. en hele goede kerstdagen gewenst |
|
ela: | Maandag, december 24, 2007 01:08 |
Heimwee is als sluipend gif het doet je verlangen naar iets dat niet langer nabij is. Het grijpt je traag bij de keel en drijft tranen over je wangen. ela |
|
switi lobi: | Maandag, december 24, 2007 01:03 |
Wat heerlijk je weer eens te lezen Renate. Slaap zacht... |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 december 2007 | ||
Thema's: |