Je laat mij huilen als je niets laat horen
Al zijn mijn vingers bevroren
Steeds probeer ik je te bereiken
Heb je ooit wel eens om zitten kijken
Je laat mij genieten van de natuur
Al is alles voor jou te duur
Gun mij een broer die ook echt
Om de zoveel tijd contact legt
Je laat mijn hart barsten
Van alle gewone lasten
Die door jou onzichtbaar
Een lach is alleen voor jou daar
Je maakt mij gek
Geen mij nou eens een plek
Waar ik te rede mee kan zijn
Of doe mij pijn
Maar alsjeblieft laat mij niet elke maand weer
Achter, dat kan ik niet meer