Rijp……..
Sprookjes bestaan niet, zijn verhalen
die door de mensen zijn bedacht
maar plotseling is daar vrij onverwacht
iets wat als sprookje is te vertalen !
De bomen lichten glanzend wit
bepoeierd met hun kruinen
het blonde landschap van de duinen
heeft een betoverende snit.
Heel teer en breekbaar prijken takken
alsof een kleine toverfee……
zegt kom nu eens met mij mee
mij in haar droom wil pakken.
De stilte van dit witte land
vol pracht komt in mij dalen
het stokt in mij adem te halen
als door dit wonder overmand.
God, welk wonder schenkt dit beeld
als ik in deze kathedraal
in al dit feeriek onthaal
de hemel met ons speelt.
th