Zijn vingers glijden over de toetsen
Hij laat de valse klanken hemels klinken
Alsof ze nooit anders waren
Het is zo makkelijk diep in zijn lied te zinken
Je hoeft alleen de melodie in je hart laten stromen
Elke noot die hij speelt,
Als perfectheid, zoals in dromen
Hij drukt zijn vingers, hard en zacht
Over de pianotoetsen.
Alsof hij nooit anders heeft gespeelt.
Zelfs met ogen dicht herkent hij elke noot.
Ik zou soms ook zo willen spelen
De energie die door zijn lichaam stroomt
Die macht, de emotie, wat hij uit
De stilte tussen de maten die hij telt
De ene toon zachter, de andere luid.
Dat talent heb ik niet
Die tintelende verlangens in mijn hand.