Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik / Jij
schreeuw
die donkere ruimte in
met vermoeide ogen
die wazig zien dat je
schreeuwt
tot je gevallen bent
tot de grond een zee wordt
tot je verdrinkt, doof bent
je ziel uit je lijf
en als we samen schreeuwen
is de zee er sneller
Reacties op dit gedicht
Astarte vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
*Anemoon*
:
Donderdag, december 20, 2007 14:04
meisj
weetje
schreeuwen kan es deugd doen
schreeuwen doet altijd deugd
doen dus als je''r nood aan hebt
1_2_tree
:
Maandag, december 17, 2007 23:17
woow snel gedicht!
Over dit gedicht
Auteur:
Astarte
Gecontroleerd door:
Anastacia
Gepubliceerd op:
17 december 2007
Thema's:
[Troost]
[Verdriet]
[Vriendschap]