Een snee in mijn hart,
duizende sneeen in mijn hart.
Een spliter in mijn vinger,
maar tog duizende in mijn hart.
Een scheldwoord tegen mij was iets te veel voor mij gezecht,
maar tog was het niet slecht.
Dat eene scheldwoord maar dan recht in mijn hart,
dat was voor jou blijkbaar te appart.
Wist je nog die eene snee,
maar tog viel ik van de trap naar benee.
Dat eene ongeluk was dus tog niet zo erg,
voor mij was het net wintersport en skieen van een berg.
Wel wat koud maar tog ook weer niet,
maar wat ik niet begreep is waarom hadden zij verdriet.
Die splinter deed nog meer pijn dan dat ongeluk,
maar voor mij was dat tog wel geluk.
Maar wat ik niet begreep is warom kon ik het niet meer aan,
en wat ik tegen me zelf zij ik maak een eind er aan.
Zoveel verdriet,
maar niets gelukt.
Maar wat ik tog nog wil zeggen is ik verlaat je niet.