Ze tilt haar voeten op in het korenveld
haalt de ochtend naar binnen
met een lach
en opengeslagen gordijnen
Geluidloos zet ze alles op een kier
tovert de fraaiste melodieën
als een wind is ze
die een blad op laat springen
Verder gaat ze
waar ze is gebleven
ze is het koren
dat gebundeld is voor later
ela: | Woensdag, december 12, 2007 00:45 |
Mooi en gaudgeel een aanzet tot het mooiste schilderij | |
rovago: | Woensdag, december 12, 2007 00:26 |
Subliem. Roger. |
|
Rien de Heer: | Woensdag, december 12, 2007 00:16 |
Heerlijke poetische woorden.... Groetjess, Rien. |
|
Windwhisper: | Woensdag, december 12, 2007 00:15 |
Heerlijk schrijven Wijnand ik voel me er in thuis Liefs Cobie slaap lekker |
|
dichterbij: | Woensdag, december 12, 2007 00:11 |
mooi verwoord lieve groet |
|
Annemieke van der Ven: | Woensdag, december 12, 2007 00:06 |
Prachtig.... groet Annemieke |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 12 december 2007 | ||
Thema's: |