Daar gedachtelezen nimmer duidelijk was
heb ik mijn woorden voor je neergelegd,
door welke ogen ik de wereld bekijk
en hoe ik de kleuren zie, tussen
het vallen van de avond en
ontwaken van de zon
Ik heb het kracht toelachen voor even
weggeblazen en opnieuw teken ik
mezelf -alsof ik kwetsbaar was-
in grote lijnen voor jou neer,
misschien dat ik hoopte
op gedeelde spiegeling
Of dat je mij zou zien om wie ik werkelijk ben
en niet de schaduw, waarin ik lang stond,
maar ik las de diepe onbegrip uit je ogen
en hoorde angst en twijfel in je stem,
er bestaat geen spiegel van jezelf,
we spelen dit spel alleen
Hans Winter: | Dinsdag, november 18, 2008 19:44 |
dag meisje van bitter verdriet ’t bijna lied dat riep om een klein lief te mogen zijn, ik weet nog hoe het was toen je daarvan sprak en ik iets leerde van ’t leven, gevoel dat meer dan lemen voeten kreeg. hans |
|
melapropism: | Zondag, maart 16, 2008 16:28 |
jeetje. deze vind ik heel erg mooi.. herkenbaar ook... | |
arie: | Zondag, december 09, 2007 21:49 |
Jij hebt, gegroeid als je bent, jouw kracht getoond Jij bent meer dan het verleden dat jou knelde Jij bent de kracht van nu Verleden diep achter je latend in woorden die je wilde delen maar nimmer zijn verstaan Knuff, arie |
|
Auteur: - Suus - | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 december 2007 | ||
Thema's: |