Yes school is uit we mogen weer naar huis, mama staat al te wachten op mij. “Mama mag ik met Linda spelen” vroeg ik haar, “Als het van Linda’s moeder mag dan van mij ook” zij mama. Snel rennend ging ik naar Linda toe “En mag het”?? vroeg ik losbollig, “Ja” zei ze “alleen mama moet tennissen dus kunnen we meedoen” is goed melde ik haar.
Het tennissen werd erg saai dus gingen we naar Linda’s moeder om te vragen of we op het grasveldje mochten spelen, om te oefenen voor het turnen. “Zolang ik jullie kan zien is het goed” zei ze. Zo gauw als we konden renden we naar het veldje toe en begonnen we met de kunstjes die we hadden geleerd, de ene ratslag naar de andere, we lachten en gilden het uit van plezier, zoals een kind hoort te doen maar toen zagen we een donkere man zitten op de grond met bier. Hij riep ons bij zich en wij liepen niets vermoedend naar hem toe.
Hij vertelde ons hoe knap hij het vond dat we die ratslagen en handstanden zo goed konden en vroeg aan Linda of zij ze voor hem wou laten zien zodat hij kon zien hoe goed ze het kon. Vol blijdschap ging Linda turnen, daarentegen vroeg hij mij naast hem te komen zitten. Het was een aardige man, omdat ik het zo goed had gedaan met de kunstjes kreeg ik een mars van hem die ik tevergeefs in mijn zak stopte. Linda kwam weer terug vroeg of ze het goed deed, “Natuurlijk doe je het goed, je bent een top sportster” zei de man, “Ren maar gauw weer terug en laat me meer zien”.
Linda rende als een speer terug en ging weer aan de slag, ik wou met haar mee doen maar werd tegen gehouden ik moest blijven zitten van hem. Hij legde zijn hand op mijn been, terwijl hij zij “ rustig maar er is niks aan de hand” ik geloofde hem bleef zitten en liet hem zijn hand daar op mijn been liggen, alleen steeds verder ging zijn hand omhoog naar mijn kruis toe, ik schrok en maakte een hupje opzij. Hij vroeg wat er was ik zei” Ik heb liever niet dat je daar zit” “Waarom niet” vroeg de man “ Het is niets ergs het is heel normaal en je zat het lekker vinden ook dat zweer ik je” zei hij tegen mij. Alweer geloofde en vertrouwde ik de man en liet hem zijn gang gaan. Terwijl hij et zijn hand over mijn kruis heen ging moest ik dat ook bij hem doen, ik wou niet maar deed het toch. Ik was bang. Bang dat als ik niet luisterde dat hij me dan wat aan zou doen. Ik legde mijn hand op zijn kruis terwijl hij mijn broek in ging en echt aan mijn kruis zat. Met zijn andere hand pakte hij mijn hand en duwde die in zijn broek, hij zou me wel laten voelen hoe ik het moest doen.
Aantal minuten later kwam Linda er weer aan. Snel trok ik mijn hand weg terwijl de zijne er nog zat. Linda moest ook naar hem zitten en kreeg ook een mars, omdat ze het zo goed gedaan had. De moeder van Linda was klaar met tennissen en riep ons bij zich, we zeiden dat we moesten gaan en bedankt de man voor de mars waarop hij zei: “ Geen dank meisjes”. Terwijl wij naar de moeder van Linda renden liep de man ook weg lachend en wel. De moeder vroeg wie dat was waarop wij antwoorden “Weten we niet”.
We moesten naar huis lopen, ondertussen kwamen we bosjes genoeg tegen waarin we de mars gooiden omdat we geleerd hadden van een onbekende niks aan te nemen. Eenmaal bij mijn thuis vertelde Linda’s moeder dat ze ons met een vreemde man zag, waardoor mijn moeder overbezorgd werd en mij erna vroeg wat er was gebeurd, dus vertelde ik mama wat er was gebeurd waarop ze schrok en me meteen onder de douche zette. Toen ik uit eindelijk beneden kwam zat er politie in huis, ik schrok me een wezenloos, wat is hier aan de hand? Heb ik iets stouts gedaan? Krijg ik straf? Alsjeblieft vertel het me, zo ging het razend snel door mijn hoofd heen. Mama riep me bij zich, “Vertel deze mannen eens wat er net gebeurd is met die vreemde man, ik durfde niet ik was bang om straf te krijgen. “Je krijgt echt geen straf als je verteld wat er is gebeurd, die man was slecht die had zijn handen thuis moeten houden” zei mama. “Hij is degene die hier straf hoort te krijgen”. Ik vertrouwde mijn moeder dus vertelde ze alles. Ondertussen werd Linda ook ondervraagd.
Helaas maar waar, ze hebben hem nooit gevonden en op kunnen pakken.
Eenmaal een paar jaar later verder, ik was 13 en ging naar de brugklas, zag veel nieuwe gezichten. Dankzij 1 meisje leerde ik een jongen kennen, och wat was hij knap, de kerst was aangebroken en er lag ijs op de sloten. Mijn grote zus en ik hadden afgesproken met die lekkere jongen. Daar was hij dan, samen aan het schaatsen, veel lachen en vlinders in de buik krijgen. We kregen verkering en stoeiden veel ook al verlies ik elke keer weer. Heel graag wou hij me zoenen, maar ik niet dus wees ik hem na een vriendin die dat wel wou, het mocht gewoon zomaar van mij. Een paar maandjes zijn voorbij en elke keer weer probeerde hij me te zoenen, brak hij mijn mond open, duwde er iets tussen, maar tevergeefs het mislukte hem nog steeds.
Uit eindelijk was ik het zat en maakte het uit met hem, maar we bleven wel vrienden. Op een dag was ik alleen thuis en kwam hij langs, we lagen in bed een filmpje te kijken. Voor hem was het geen film maar alleen maar ik, hij ging boven op me liggen “ Ga van me af” zei ik. Hij ging maar niet van me af en probeerde nog steeds mijn mond te openen, het lukte hem maar niet. “Ga van me af, stoppen nou ik wil dit niet” zei ik hem. Hij ging maar door en pakte mijn handen stevig vast, met zijn ene hand hield hij mijn handen vast, en met zijn andere hand ging hij naar mijn kruis. Niet weer dacht ik niet voor een 2de keer. Hij was te sterk voor mij en zat zo tussen mijn benen en in mijn broek, en nog steeds probeerde hij me te zoenen. Heel blij was ik toen ik de deur hoorde, mijn ouders zijn weer thuis gelukkig dacht ik. Snel trok hij zijn hand terug. We gingen naar beneden, en hij ging meteen naar huis. Mijn kaken deden zeer en werden lichtelijk blauw, gelukkig zag niemand het. 3 maanden later was ik weer alleen thuis maar nu samen met Mn zus en een vriendin van haar. Ik kon het niet meer ik moest het vertellen dacht ik bij Mn eigen terwijl ik in bed lag. Ik ging naar beneden met tranende ogen en ging bij hun aan tafel zitten kijkend hoe ze het spelletje speelde waar ze mee bezig waren. Toen vroeg Mn zus wat er aan de hand was, ik barste uit van tranen en vertelde hun wat hij me had aangedaan. Woest werd me zus “ Ik hoef hem niet meer tegen te komen” zei ze “Anders sla ik hem totaal de grond in” dat gaf me me een goed gevoel, ook al was ik nog bang!!