Getijden
getijden rijzen en vallen
de twilight duisterende
nachtschemering roept
als reiziger spoed ik
mij huiswaards
de invallende duisternis
vestigt zich
op daken en muren
doch de zee is zoals immer
roepende
de kleine golven
met hun zachte witte handen
schilderen de voetafdrukken
in het zand
ochtenddauw kondigt zich
bij het gloren der dageraad
aan
statige paarden hijgen
en roepen hun gastheer
de dag is terugkerende
doch nimmer zal
de reiziger
zich begeven
op weg naar het strand
als de getijden rijzen
Marousia met liefs
H.J.: | Zondag, december 09, 2007 05:42 |
mooi Marousia. schitterbare poëzie liefs H.J. |
|
lommert: | Zaterdag, december 08, 2007 22:26 |
prachtig gedicht... ik voelde me reiziger gevoerd aan jouw hand...pff...de zee is altijd roepende liefs van mij willem |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, december 08, 2007 22:02 |
heerlijk weer om deze beelden in voel te laten dalen! liefs kerima ellouise |
|
Mrs Flintstone: | Zaterdag, december 08, 2007 21:11 |
Heel mooi en weer zo beeldend geschreven, lieve Marousia. Een ware pracht. Ook weer de foto. Fujn weekend! Liefs van Wilma |
|
elze: | Zaterdag, december 08, 2007 21:03 |
prachtige taal .. prachtig geschreven ik groet je ... kus |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 december 2007 | ||
Thema's: |