Jij stelt mij de vraag, Waarom moest hij gaan?
van hier zo ver vandaan
ik weet het niet, het spijt mij zo, dat ik niet helpen kan
hij was je vader, hij was zijn vrouw zijn man
laat hem in je hartje niet los
al loop je huilt door het bos
hij zal vanaf vandaag de ster zijn die je lijdt
en de angst en verdriet vermijd
ik kan je enkel zeggen,
en je in mijn armen leggen
dat ik er voor je zal zijn
ook al is de zon er niet die schijnt!
Auteur: tweetyke | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2007 | ||
Thema's: |