Arm beestje,
droevig staan zn ogen,
die snakken om hulp.
Die verlangen naar
mededogen.
Zacht piepend
in het zand,
hopend dat er iemand
is die, die wrede mensen
zal tegenhouden.
Maar wetend
dat het niet zal helpen.
Huilend omdat zn vriendjes
en familie zo ook hun
einde moeten beleven.
Geen blik meer die
hij hen meer kan geven.
Hij wordt weer opgepakt.
Nog een keer hard
neergeslagen
in het harde zand.
Nog een keer een
harde schop.
En dan sluit hij
voorgoed z'n ogen.
Dit was zijn leven.