In staat van vergetelheid
en een ieder is alleen
In armen van de vreemde
die verlichtende troost brengt
En zonder ogen die bevangen
zonder armen om in te kruipen
blijft er niets meer over
Achter gesloten deuren, ramen zonder licht
laat hij haar alleen, zonder afscheid
drukt onhoorbaar de laatste kus
op haar veel te kille lippen
Auteur: .rose | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2007 | ||
Thema's: |