ik blokkeer
tranen branden in mijn ogen
haatgevoelens willen eruit
maar vinden geen weg
alles blijft in mij
de opgekropte gevoelens
stapelen zich op
steeds een schepje bij
ik wil gewoon eens goed uithuilen
alles de vrije loop laten
maar dat lukt me niet
mijn lichaam blokkeert
maar ondertussen takel ik af
word ik een wrak
haatgevoelens willen eruit
maar vinden geen weg
alles blijft in mij
de opgekropte gevoelens
stapelen zich op
steeds een schepje bij
ik wil gewoon eens goed uithuilen
alles de vrije loop laten
maar dat lukt me niet
mijn lichaam blokkeert
maar ondertussen takel ik af
word ik een wrak
Reacties op dit gedicht
| Wim Meeus: | Vrijdag, maart 01, 2002 21:47 |
| Hey ... Praat met iemand ... Vertel wat er in je omgaat. Al is het iemand op internet (eventueel van de freaks). En je tranen, ze zijn een uitlaatklep. Een soort overloop van verdriet. Dus waarom zou je ze tegenhouden? Sterkte ... Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: harig beest | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||